The Heart of Umbria

We reizen met de auto naar het Trasimeno meer, dat ligt in Centraal Italië. We hebben een hotel
geboekt voor 10 dagen in Passignano sul Trasimeno. Dit is voor ons een prachtige locatie om
van hieruit Umbria te gaan ontdekken. We hebben een mooi uitzicht vanaf ons balkon over het
Trasimeno meer. Wanneer het helder is zie je Isola Maggiore liggen midden op het meer. Dit is
het enige eiland in het meer dat bewoond is. Onze eerste trip is dan ook naar Castiglione del Lago,
want hier vandaan gaat de veerboot naar Isola Maggiore. We strijken neer in een dorpje, bij een
restaurant met een prachtig uitzicht over het meer. We genieten van onze pasta en pesce. Na een
wandeling over het eiland pakken we de boot terug naar Castiglione del Lago en gaan naar het
imposante fort Rocca del Leone. Van de Romeinse tijd tot de middeleeuwen was het LagoTrasimeno een belangrijke etappeplaats voor legers. Het machtige vijfhoekige fort steekt hoog uit boven het strand. Vanuit hier hebben we wederom een mooi uitzicht over het op drie na grootste meer in Italië. Met de zon op onze koppies en een aangename temperatuur kan deze dag niet meer stuk.


De volgende dag, na een heerlijk ontbijt, zetten we koers richting Spello. De navigatie staat aan en
tolwegen worden vermeden. Natuurlijk vermijden wij die, want we willen over locale wegen die
ons door bergen en heuvels brengt, langs authentieke Italiaanse dorpjes en stadjes. In de verte
zien we de ommuurde stad van Spello al oprijzen. Het stadje is geheel opgetrokken uit roze en wit
natuursteen. Spello is één van de best bewaarde middeleeuwse stadjes van Umbrië. We lopen door
middeleeuwse straatjes onder lage bogen via het stadscentrum naar het noorden van de stad. Vanaf
hier hebben we een prachtig uitzicht over het dal en het Romeins amfitheater. Natuurlijk worden er
veel foto’s gemaakt en genieten we van het panorama.


Op nog geen uur rijden van Spello, ligt Todi. Todi is misschien wel één van de bekendste bergdorpen in Umbrië. De stad heeft een Etruskische oorsprong met een latere Romeinse versterking en ligt hoog, heel hoog boven de Tiber. De auto wordt via haarspeldbochten nauwkeurig omhoog gestuurd en geparkeerd buiten de stadsmuren. Todi was in de middeleeuwen een machtige stad en heeft naast de Piazza del Popolo en de Chiesa di Santa Maria della Consolazione, nog veel meer interessante monumenten en palazzi. We bezichtigen de bezienswaardigheden en wandelen rond door de smalle straatjes. Op de hoek van een van de piazza’s kopen we een gelato misto en al etend op een bankje genieten we van de stad en het mooie weer. Terug in het hotel genieten we van een lekker diner en besluiten de volgende dag naar een van de belangrijkste spirituele centra van Italië te gaan.


Met een gemiddeld bezoekersaantal van 4,5 miljoen is Assisi een van de belangrijkste
pelgrimsoorden van Italië. Assisi ligt bovenop een heuvel en is al van ver te zien. Franciscus van
Assisi, een gedreven zoon van een rijke textielkoopman werd rond 1181 in Assisi geboren en had een visioen dat hem aanzette tot een leven vol spiritualiteit en soberheid. Hij ging op pad, inspireerde zijn volgelingen en richtte in 1210 de Orde van Minderbroeders op. Zijn visioenen en diepe geloof veranderden de visie op het christendom en hij werd twee jaar na zijn overlijden in 1226, al heilig verklaard. Franciscus (San Francesco) is de patroonheilige van Italië. Het kleine stadje exploiteert zijn artistieke en religieuze erfgoed goed. We lopen langs de vele winkeltjes, barretjes en restaurantjes richting de beroemde basiliek van St. Franciscus. De kerk, in Italiaans gotische stijl, bestaat uit een onder- en bovenkerk en is prachtig met al zijn pracht en praal. Na ons bezoek aan het lichaam van de heilige in de crypte van de kerk, wandelen we door de achterafstraatjes en je voelt de lange geschiedenis van deze stad. Alle gebouwen zijn prachtig gerestaureerd. We klimmen hoger en hoger en wandelen naar een burcht. Vanaf hier hebben we een schitterend uitzicht over de stad met al zijn imposante gebouwen en kerken. Om in één dag deze stad te bewonderen is te kort. Een lang weekend zou beter zijn. Een goed plan om hier nogmaals naar terug te keren.




















Perugia, een klein uur rijden van ons hotel, stond al enige tijd op onze lijst om bezocht te worden.
Aangezien we graag in dit land willen wonen, werd deze stad getipt om te bezoeken. Perugia is
de hoofdstad van Umbrië en is een stad van kunst en oude cultuur. Tegenwoordig is het vooral
een universiteitsstad en bekend staat om zijn Jazz festival in de maand juli. Door deze mix van
ingrediënten wordt de stad bewoond, naast de locale Perugianen, door vele buitenlanders. Beneden
aan de voet van de berg zetten we de auto in de parkeergarage en van hieruit pakken we een zeer
lange roltrap naar il centro storico van Perugia. We maken een stadswandeling dwars door het
stadscentrum en dwalen door een wirwar van nauwe straatjes en steegjes die voortdurend stijgen en dalen. Je voelt dat deze stad bruist, vooral rond het Piazza IV Novembre, wat het centrum vormt van de hoofdstad. Het is druk op straat en er wordt muziek gemaakt door diverse straatmuzikanten. We strijken neer op een terras bij een van de vele trattoria’s en genieten van een lekkere panini en van de mensen die voorbij komen. Wij stadsmensen voelen ons thuis, hier op dit terras. Na een mooie dag in Perugia gaan we terug richting het hotel. We vermijden natuurlijk weer de tolwegen en rijden dwars door de groene heuvels en ongerepte natuur van Umbrië. Het is er werkelijk prachtig. Wat een schoonheid om ons heen. Vandaag was wederom een dag om niet meer te vergeten.

Na alle culturele uitstapjes is het ook tijd voor zon en water. Umbrië is de enige regio in Italië zonder kuststrook, maar Umbrië heeft zijn meren. We strijken neer bij een van de openbare ‘strandjes’ van het Trasimeno-meer. Ons hotel heeft een zwembad, waar we ook een duik kunnen nemen, maar wij willen zand aan onze voeten voelen. De zon is heet en er staat weinig wind. Na wat uren liggen zonnen en het eten van een snack is het voor ons genoeg geweest. Er zijn mensen die dagen, laat staan weken kunnen genieten van alleen liggen op een bedje op het strand in de zon, maar dat is voor ons niet weggelegd. Na een paar uur zijn wij vaak alweer genezen en kriebelt het om wat te ondernemen. Na een wandeling over de boulevard van Passignano sul Trasimeno dineren we in ons hotel en socializen wat met andere gasten van het hotel, die net als wij de vele dorpen, stadjes en plekken van Umbrië bezoeken. Tips worden uitgewisseld en een planning gemaakt voor de volgende dag.

We staan vroeg op, genieten van het ontbijt en rijden dit keer wél de tolweg op, want anders komen
we te laat aan in Spoleto. Wanneer we aankomen en de auto hebben geparkeerd, lopen we omhoog de straatjes door. Naarmate we dichter bij het historisch centrum van de stad komen, passeren we
de vele boetiekjes en ateliers, restaurantjes en barretjes waar jazz klanken uitkomen. We voelen ons meteen thuis. Er hangt hier een sfeer wat goed voelt en de gebouwen, huizen en kerken zijn prachtig opgeknapt. We lopen over oude trapstraten, passeren een Duomo uit de 12de-eeuw en gaan door naar de Ponte delle Torri. Al lopend over deze immens hoge brug genieten we van een
adembenemend uitzicht op de bosrijke heuvel. Terug in het centrum strijken we neer op een gezellig terras, waar ook hier Jazz muziek klinkt vanachter de bar. Wat is dit een heerlijk en vooral prachtige stad, een stad waar wij best zouden willen wonen. Dit is ook een stad waar wij naar terugkomen. We zijn verliefd op Spoleto.


De laatste stad die in het prachtige groene Umbrië ligt die we tijdens deze reis wilden bezoeken is
Orvieto. Dit is de stad van macht en vrede. Vanaf een afstand lijkt Orvieto op een enorme vesting. Dit effect wordt versterk door de grote muur van vulkanisch gesteente waarop de stad staat. De enorme tufsteenrots van Orvieto wordt al sinds negen eeuwen voor Christus bewoond en bloeide in de Etruskische periode, toen hij bekend stond als Velzna. We parkeren de auto in de parkeergarage en nemen de roltrap richting il centro storico. Toch wel handig al die roltrappen bij steden die bovenop een heuvel of berg liggen. Geen geklim en gezweet voordat je een hele stad gaat doorkruizen om alle bezienswaardigheden te bezoeken. Wanneer we boven aan het eind van de roltrap de buitenlucht in gaan, kan onze voettocht beginnen. We lopen door prachtige straten vol prachtige winkels. Boven onze hoofden wapperen grote vlaggen. En dan ineens, staan we oog in oog met de imposante Cattedrale dell’Aussunta met haar prachtige kleuren en gotische bouwstijl. De hoofdingang bestaat uit een bronzen deur en de gevel bestaat uit reliëfs en beelden, mozaïeken en pilaren. Orvieto heeft een compleet ondergronds grottenstelsel en elk huis heeft zijn eigen grot met een bijbehorend verhaal. Er worden rondleidingen verzorgd door de Societa Speleotecnica. Wij kiezen ervoor, om rond te lopen door de vele straatjes in het zonnetje. Veel tijd hebben wij niet meer, want we gaan beginnen aan onze volgende reis.

We hebben genoten van Umbrië, ‘het groene hart’ van Italië. De regio is bosrijk en heeft zacht
glooiende heuvels met olijfbomen, met daartussen prachtige stadjes en dorpen. We bezochten de
verschillende steden, rijk aan cultuur en geschiedenis, maar hebben ook kunnen onthaasten aan het
Trasimeense meer en één van zijn eilanden. We kijken terug op een schitterende reis door deze regio in de laars van Europa.


La bella Italia sempre la piu' bella del mondo!
Fare dolce far niente!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten